But in the end it doesn’t even matter

Πολλά χρόνια πριν, όταν ακόμα πήγαινα δημοτικό, θυμάμαι να πηγαίνω στο σπίτι ενός μεγαλύτερου φίλου και να βλέπω στο γραφείο του μια στοίβα με δίσκους. Τον ρώτησα τι είναι όλοι αυτοί και μου είπε ¨δίσκοι ενός από τα καλύτερα συγκροτήματα του κόσμου¨. Δεν άργησα να καταλάβω ότι είχε απόλυτο δίκιο. Οι Linkin Park δεν άργησαν να μου αποδείξουν ότι για μένα ήταν είναι και θα είναι το καλύτερο συγκρότημα και ο λόγος που όταν θα είχα τις «μαύρες» μου δεν θα ήμουν ποτέ μόνος. Όσο περισσότερο μάθαινα τραγούδια τους, τόσα περισσότερα πράγματα ήθελα να μάθω γι’αυτούς. Έμαθα ότι ο Τσέστερ έκανε τα πρώτα του μουσικά βήματα με κάτι φίλους του φτιάχνοντας το συγκρότημα Sean Dowdell and His Friends? Και ακολούθησαν οι Grey Daze. Από τότε φαινόταν ότι είχε κάτι ιδιαίτερο στην φωνή του. Μεταξύ άλλων έμαθα πως οι Linkin Park στο ξεκίνημα τους λεγόντουσαν Xero και στην αρχή καμία εταιρία δεν δεχόταν να τους στηρίξει για τον πρώτο τους δίσκο. Ώσπου τελικά τα κατάφεραν. Στις 24 Οκτωβρίου 2000 το Hybrid Theory βγαίνει στην αγορά και προσφέρει στον κόσμο ένα πρώτο δείγμα από το τι πρόκειται να ακολουθήσει από αυτή την μπάντα. Το In The End είναι το πιο αναγνωρίσιμο τραγούδι τους μέχρι και σήμερα.

Ακολούθησε το Meteora (2002) με το Numb να εντυπωσιάζει όλο τον κόσμο και να γίνεται ο λόγος που ο κόσμος άρχισε να ψάχνει ποια είναι αυτή η μπάντα. Και φτάνουμε στο 2007, φτάνουμε στο Minutes to Midnight, κατ’εμέ στο καλύτερο τους άλμπουμ. Πραγματικά ψάχνω να βρω ένα τραγούδι σε αυτόν το δίσκο που να με κάνει να πω κάτι αρνητικό, αλλά μάταια. Και να μην είσαι φαν τους, δεν γίνεται να ακούσεις το Leave Out All The Rest και να μην παραδεχτείς ότι πρόκειται για ένα πραγματικό ΔΙΑΜΑΝΤΙ. Το Given Up αποτελεί την απόδειξη για την διαβολική φωνή του Τσέστερ. Ενώ το What I’ve Done παραμένει το μοναδικό πράγμα που άξιζε από την ταινία Transformers. Για τα επόμενα 3 χρόνια αρκέστηκαν σε μερικά Live. Επισκέφτηκαν την Ελλάδα δύο συνεχόμενες χρονιές (2008,2009) και ακόμα δεν έχω πιστέψει πως δεν κατάφερα να πάω τότε σε συναυλία τους. Ακολουθούν A Thousand Suns (2010) Living Things (2012) 2 άλμπουμ που το καθένα περιείχε τα δικά του θετικά και αρνητικά στοιχεία. Φτάνουμε στο 2013 και το  Hunting Party. Ένα άλμπουμ το οποίο δεν απέσπασε κακές κριτικές, αλλά πολύς κόσμος άρχισε να πιστεύει πως σιγά σιγά οι Linkin Park χάνουν την ταυτότητα τους. Δεν είχαν τόσο άδικο. Ο Mike Shinoda, ¨ιδρυτής¨ του συγκροτήματος είχε δηλώσει πως στα επόμενα χρόνια το συγκρότημα θα δοκιμάσει καινούργια πράγματα. Το 2017 το Heavy, πρώτο single από το One More Light, δεν εντυπωσίασε. Πως γίνεται μια μπάντα που ¨πάντρεψε¨ nu metal και rap να βγάζει ένα ποπ τραγουδάκι?

Για να μην παρεξηγηθώ, το τραγούδι μου άρεσε. Μου πήρε λίγο καιρό να συνηθίσω το νέο ύφος του συγκροτήματος αλλά συνειδητοποίησα πως δεν είναι κακό που έκαναν στροφή μετά από 17+ χρόνια.

Ποτέ δεν θα φύγει από το μυαλό μου αυτή η ανάμνηση. Ήταν 20 Ιουλίου 2017, το πρωί είχε κυκλοφορήσει μόλις το Talking To Myself και λίγες ώρες μετά έγινε αυτό που με έκανε να γράψω αυτό το κείμενο. Ένιωσα το κινητό μου να δονείτε. Το βγάζω από την τσέπη και βλέπω αυτό το καταραμένο μήνυμα ¨Μαλάκα πέθανε ο Τσέστερ¨. Στην αρχή αρνήθηκα, ή μάλλον φοβήθηκα, να το πιστέψω. Λέω θα είναι μια από αυτές τις κακόγουστες φάρσες που ¨πεθαίνουν¨ διάφορους διάσημους στο ίντερνετ. Δυστυχώς δεν ήταν. Ο Chester Bennington αυτοκτόνησε. Δεν ήξερα πώς έπρεπε να αντιδράσω. Ανοίγω το κινητό και ψάχνω. Αντιμετώπιζε χρόνια προβλήματα με την κατάθλιψη. Αν τον έβλεπες (έστω μέσω social media) ήταν αδύνατον να το καταλάβεις. Λίγες μέρες πριν το τραγικό συμβάν είχε πάει όλη η μπάντα για μια διαφορετική συνέντευξη και πραγματικά σου έδινε την εντύπωση πως πρόκειται για έναν άνθρωπο χαρούμενο δεν σου περνούσε από το μυαλό ότι κουβαλάει τόσο μεγάλο φορτίο. Τις επόμενες μέρες πραγματικά δεν μιλιόμουν. Δεν το είχα συνειδητοποιήσει. Ήταν σαν να μου πήραν ένα κομμάτι από την παιδική μου ηλικία. Όσοι με ξέρουν, γνωρίζουν πως για μένα δεν ήταν απλά ο frontman ενός αγαπημένου μου συγκροτήματος. Από τότε τα τραγούδια τους δεν ακούγονται ίδια. Δεν θα ξανά ακουστούν ποτέ ίδια

Του φίλου: Γιάννη Βαμβακινού

Άνθρωποι με καρδιά μικρού παιδιού

Της Σμαράγδας Αντωνοπούλου

Ενδεχομένως πιστεύεις πως στην εποχή που ζούμε η καλοσύνη και η αθωότητα είναι σε έλλειψη,δε σε αδικώ. Αν κοιτάξεις, όμως προσεχτικά γύρω σου θα παρατηρήσεις ότι κάποιοι άνθρωποι είναι διαφορετικοί από τους άλλους. Για να εξηγούμαστε,αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πολλοί, αν όμως τους βρεις τότε θεώρησε τον εαυτό σου τυχερό και κράτα τους στη ζωή σου.

Υπάρχουν,λοιπόν, άνθρωποι που αν και δεν είναι πλέον παιδιά,η ψυχή τους έχει παραμείνει σε εκείνη την ηλικία.Γελάνε πολύ(κλαίνε πολύ), δεν έχουν κακία μέσα τους και πάντα έχουν έναν καλό λόγο να σου πουν ή κάτι χαζό για να σου φτιάξουν την διάθεση. Εξωτερικά θα τους αναγνωρίσεις από το πλατύ τους  ειλικρινές χαμόγελο και την καθαρή ματιά τους. Συχνά είναι οι άγνωστοι που θα σε βοηθήσουν όταν το χρειαστείς και μετά θα εξαφανιστούν.

Εσωτερικά είναι ακριβώς όπως τα μικρά παιδιά. Απεχθάνονται τους κακόβουλους ανθρώπους και τα επικριτικά σχόλια και φεύγουν μακριά. Αν κάποιος τους αδικήσει ή τους μιλήσει άσχημα μπορεί να μην αντιδράσουν όμως μέσα τους θα στενοχωρεθούν, θα πληγωθούν και ακόμη και αν ποτέ δεν πρόκειται να κάνουν κάτι αντίστοιχο δεν θα το ξεχάσουν .

Αν συναντήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο έχε πάντα κατά νου ότι παρ όλη την καλοσύνη και την μεγαλοψυχία του έχει αυτογνωσία και επειδή έχει απογοητευτεί πολλές φορές στο παρελθόν γνωρίζει να προφυλάσσεται.Προτιμάει να ζει μοναχικά παρά να φθείρει την ψυχή  του ή να ‘’μεγαλώσει’’.Μην τον κατακρίνεις,μην του πεις ψέματα,μην τον εκμεταλλευτείς γιατί θα πληγωθεί και θα εξαφανιστεί ακριβώς όπως μπήκε στη ζωή σου.Το μόνο που αποζητάνε αυτοί οι άνθρωποι είναι έναν καλό λόγο και μια μεγάλη αγκαλιά.Αν είσαι πρόθυμος να τα δώσεις τότε θα μείνουν για πάντα κοντά σου.

Το οριστικό τέλος των αντιμνημονιακών!

Έχουν περάσει σχεδόν 8 χρόνια από τότε που η Ελλάδα έχει εγκλωβιστεί σε τούτον τον αέναο κύκλο μνημονίων, χωρίς όμως μέχρι στιγμής να έχει υπάρξει κάποια οικονομική και κοινωνική ανάκαμψη.

Πιο συγκεκριμένα σε μια μικρή παράθεση κάποιων οικονομικών στατιστικών στοιχείων οι συνολικές απώλειες του ΑΕΠ από το 2008-2014 φθάνουν τα 176, 4 δισεκατομμυρια,  επιπλέον ύφεση 0,2% εκτιμά η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) ότι βίωσε η Ελλάδα σε πραγματικούς όρους. Σύμφωνα με τα ετήσια στοιχεία των Εθνικών Λογαριασμών, που ανακοίνωσε χθες η ΕΛΣΤΑΤ, το ΑΕΠ το 2015 διαμορφώθηκε στα 185 δισ. ευρώ πέρυσι, από 185,5 δισ. ευρώ που ήταν το 2014.

Οι επενδύσεις υποχώρησαν κατά 13,1% το 2015 έναντι του 2014 και υποχώρησαν σε επίπεδα χαμηλότερα των 20 δισ. ευρώ. Ειδικότερα, διαμορφώθηκαν στα 19,4 δισ. ευρώ το 2015, όταν το 2015 ήταν στα 22,4 δισ. ευρώ. Την ίδια ώρα, η συνολική κατανάλωση ανήλθε στα 168,2 δισ. ευρώ πέρυσι, από 167,8 δισ. ευρώ το 2014, παρουσιάζοντας μικρή άνοδο της τάξης του 0,2%. Η δημόσια κατανάλωση παρέμεινε σταθερή στα 39,9 δισ. ευρώ, ενώ η ιδιωτική κατανάλωση αυξήθηκε ελαφρώς (0,3%) και διαμορφώθηκε το 2015 στα 128,2 δισ. ευρώ.

Αυτά συμβαίνουν σε οικονομικοτεχνικό επίπεδο γιατί σε κοινωνικό επίπεδο η χώρα ξεκάθαρα δεν βαδίζει σε σωστό δρόμο. Η ανεργία όσο πάει και αυξάνεται και μοιάζει να μην μπορεί μετριασθεί με κάποιον τρόπο. Το πείραμα της πρώτης αριστερής κυβέρνησης μοιάζει να αποτυγχάνει και ο κόσμος έχει αρχίσει να χάνει οριστικά την ελπίδα του σε αυτό που ονομάζουμε πολιτική σκηνή και γενικότερα ορθή άσκηση πολιτικής.

Εδω και σχεδόν 8 χρόνια όλη η Ελλάδα έχει χωριστεί σε δύο στρατόπεδα. Τους μνημονιακούς και τους αντιμνημονιακούς. Πολλές ήταν οι φορές που πολιτικά πρόσωπα έπαιξαν και στα δύο ταμπλό πολιτική μπάλα και δίχασαν με τις συμπεριφορές τους και εξόργισαν την κοινή γνώμη.

Πλέον από περυσι όπου ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ως προεκλογικό σύνθημα το »Η Ελπίδα Έρχεται» ,πολλοί πίστεψαν όντως σε μια αλλαγή, ίσως ουσιστική αυτή τη φορά. Όμως πολλοί προδώθηκαν και μέσα σε δύο σχεδόν χρόνια  είμαστε πολύ κοντά στο να περάσει και το τέταρτο ουσιαστικά μνημόνιο, το οποίο θα είναι μια υπογραφή ολικής ασφυξίας της ελληνικής οικονομίας.

Οι αντιμνημονιακοί τελείωσαν οριστικά πλέον σε αυτή τη Βουλή. Έγιναν όλοι μνημονιακοί και το υπηρετούν πολύ πιστά το έργο τους. Το ΤΑΙΠΕΔ βαδίζει σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια και το ξεπούλημα λιμανιών, αεροδρομίων,ακόμα και νησιώ και ενεργειακών πηγών, έχει γίνει καθημερινότητα πλέον.

Το παράδειγμα της Γαλλίας όλον αυτόν τον καιρό ίσως είναι το καλύτερο. Εναντιώνονται και έχουν διαλύσει τη χώρα για το ασφαλιστικό που θέλει να περάσει η κυβέρνηση.  Παλεύουν, μπορεί να μην δικαιωθούν στο τέλος, αλλά τουλάχιστον προσπάθησαν. Καληνύχτα Ελλάδα!

 

Ισότητα των φύλων; Ούτε για πλάκα

Του Θάνου Καραμπουρνιώτη Έχουν πλέον περάσει 168 χρόνια, από την επίσημη (οργανωμένα) γέννηση του φεμινιστικού κινήματος, μέσω της δημιουργίας του πρώτου φεμινιστικού συνεδρίου στη Νέα Υόρκη τον 19ο αιώνα. Παρά την πάλη και τους αγώνες του γυναικείου φύλου μέσα στα χρόνια, το ερώτημα παραμένει αναλλοίωτο, η ισότητα ανάμεσα στα δύο φύλα είναι γεγονός ή όχι;Το δοκίμιο αυτό θα προσπαθήσει να δώσει απάντηση, αναγνωρίζοντας βέβαια το ότι η αλήθεια είναι μία εικόνα η οποία εν πολλοίς εξαρτάται από το οπτικό πρίσμα που χρησιμοποιεί ο παρατηρητής για να την προσδιορίσει. Αρχικά αναγκαίο κρίνεται να ξεκαθαριστεί πως η άποψη του γράφοντα είναι πως η ισότητα των φύλων δεν είναι υπαρκτή, τουλάχιστον μέχρι σήμερα. Θα μπορούσε κάποιος να δηλώσει πως κάτι τέτοιο δεν μπορεί να ισχύει μιας και η γυναίκα έχει τα ίδια δικαιώματα με τον άντρα (δικαίωμα εκλέγειν-εκλέγεσθαι, δικαίωμα στην εργασία κλπ). Εδώ πρέπει να διαχωρίσουμε τις έννοιες ισονομία και ισότητα ώστε να μπορέσουμε να κατανοήσουμε τη θέση της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία. Οι έννοιες αυτές εμπερικλείουν  ένα φορέα και ένα δέκτη/παραλήπτη. Στην περίπτωση της ισονομίας ο φορέας είναι το κράτος, η αόρατη εξουσία που καθορίζει τα νομικά δικαιώματα των πολιτών (δέκτες) μιας κοινωνίας. Από πλευράς κράτους τα δύο φύλα έχουν τα ίδια δικαιώματα, επομένως είναι ισόνομα. Η ισότητα παρόλα αυτά χαρακτηρίζεται από διαφορετικά στοιχεία  από αυτά της ισονομίας. Ο φορέας της έννοιας ισότητα ταυτίζεται με το δέκτη/παραλήπτη της που δεν είναι άλλος από την ίδια την κοινωνία. Με λίγα λόγια το υποκείμενο το οποίο καθορίζει τόσο την ύπαρξη όσο και τους όρους της ισότητας είναι οι ίδιοι οι πολίτες ως μέρος του κοινωνικού συνόλου. Η κοινωνία αποφασίζει άλλοτε συνειδητά και άλλοτε όχι ποια μέλη της είναι ίσα και ποια είναι περισσότερο ίσα από τα υπόλοιπα. Έτσι, το αρχικό ερώτημα ως προς το αν τα δύο φύλα είναι ίσα, μεταλλάσσεται και γίνεται »στα μάτια της κοινωνίας, τα μέλη που την απαρτίζουν με διαχωριστική μεταβλητή το φύλο, είναι ίσα;’’. Η απάντηση είναι ένα εκκωφαντικό όχι. Οι εκφάνσεις της ζωής στις οποίες εκφράζεται η ανισότητα των φύλων μπορούν να ταξινομηθούν σε διαφορετικά επίπεδα, όπως είναι το επαγγελματικό, το πολιτικό αλλά και το κοινωνικό. Σε επαγγελματικό πλαίσιο, ενδιαφέρον προκαλεί έρευνα της GrantThorton όπου υπολογίζεται πως οι γυναίκες κατέχουν μόλις το 24% των διοικητικών θέσεων των επιχειρήσεων σε παγκόσμιο επίπεδο. Έτσι, γίνεται εμφανής η έλλειψη εμπιστοσύνης στο γυναικείο φύλο όσον αφορά την αλυσίδα παραγωγής, όχι όμως λόγω έλλειψης ικανοτήτων παρά λόγω έλλειψης αντρικού μορίου. Τα ίδια περίπου ισχύουν και στο πεδίο της πολιτικής. Βάσει της ισονομίας που διέπει τα φύλα τόσο ο άντρας όσο και η γυναίκα έχουν το δικαίωμα του εκλέγεσθαι στις βουλευτικές εκλογές. Εάν όμως κάποιος παρατηρήσει τους βουλευτές που προέκυψαν μέσω των εκλογών του Σεπτέμβρη του 2015, θα δει πως οι γυναίκες όντας 54 τον αριθμό απαρτίζουν μόλις το 18% του κοινοβουλίου, αναδεικνύοντας μια ακραία μορφή ανισότητας στο πολιτικό πλέγμα της χώρας. Τα παραπάνω όμως δεν είναι τίποτα σε σχέση με τον κοινωνικό ρατσισμό που βιώνει καθημερινά η γυναίκα. Το κοινωνικό στερεότυπο της γυναίκας ως καλής νοικοκυράς και ακόμη καλύτερης δούλας και κυράς δεν έχει ξεριζωθεί από τη συνείδηση μεγάλης κοινωνικής μερίδας. Η γυναίκα έχει υποχρέωση να κάθεται σπίτι και να μεγαλώνει τα παιδιά, όσο ο άντρας δουλεύει φέρνοντας ζεστό χρήμα στο σπίτι και ολόκληρη η οικογένεια στο βωμό της πατριαρχικής εξουσίας  πίνει νερό στο όνομά του. Για γυναίκα ως ισάξιο μέλος της οικογενειακής εστίας, ως άνθρωπο με φιλοδοξίες και όνειρα στον επαγγελματικό τομέα ούτε λόγος. Πέρα από το πατριαρχικό μοντέλο σημαντικός παράγοντας που επηρεάζει τη ζωή της σύγχρονης γυναίκας είναι τα βαθιά σεξιστικά αντανακλαστικά μιας κοινωνίας όπου η εξουσία ανέκαθεν βρισκόταν στα χέρια του άντρα, μαζί με την αποφασιστική από μέρους του δυνατότητα να ορίζει το τι θεωρείται ηθικά κατακριτέο και τι όχι. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι σεξουαλικές επιλογές κάποιου και η αποδοχή τους ή όχι από την κοινωνική πλειοψηφία με βάση το φύλο του. Πιο συγκεκριμένα, όταν ένας άντρας έρθει σε σεξουαλική επαφή με μεγάλο (συμβατικά) αριθμό γυναικών οδηγείται σε κοινωνική ανάδειξη με τη λογική του πρότυπου κυρίαρχου αρσενικού. Σε αντιδιαστολή, όταν μια γυναίκα έρθει σε επαφή με μεγάλο αριθμό ανδρών κατά κανόνα οδηγείται σε κοινωνικό αποκλεισμό. Δηλαδή οι ίδιες πράξεις διαφορετικών υποκειμένων με ειδοποιό διαφορά το φύλο τους, οδηγούν σε αντιθετικά μεταξύ τους κοινωνικά αποτελέσματα αναδεικνύοντας επακριβώς το ότι η ισότητα των φύλων είναι μία εντέχνως δημιουργημένη ψευδαίσθηση. Η γυναίκα κατά τη διάρκεια των προηγούμενων αιώνων πάλεψε και αγωνίστηκε για να κατακτήσει δικαιώματα που για τον άντρα θεωρούνταν αυτονόητα και επάνω στους αγώνες αυτούς έχτισε το δικαίωμά της στην ισονομία, χάρις στο αίμα των απεργών εργατριών της βιομηχανίας υφαντουργίας στη Νέα Υόρκη το 1857, χάρις στους αγώνες της τον 20ο αιώνα όπου απαίτησε το δικαίωμα στην ψήφο και στις ανθρώπινες συνθήκες εργασίας. Η κοινωνική ισότητα, θεμελιωμένη πλέον στην κατάκτηση στης ισονομίας είναι το αναγκαίο ιστορικό επακόλουθο. Ο χειραφετημένος άνθρωπος του μέλλοντος δε θα γνωρίζει διαχωρισμό φύλου, θα αναγνωρίζει όμως την πραγματική και παράλληλα ιδεαλιστική ισότητα.  Πηγή:http://enfo.gr/ar5772

Ποια η πραγματική υπόσταση του Φεμινισμού ?

Της Ιβάνας Λουιζίδη

Female Post-it

Καλημέρα! Είναι Μάρτιος και υποτίθεται πως μας μπήκε η άνοιξη, αλλά η θερμοκρασία έξω είναι 9 βαθμοί και τα χέρια μου πιο σκασμένα και από το Δεκέμβρη. Όλη αυτή η αντίφαση του καιρού μου θύμισε πολύ την γενικά αντιφατική  κατάσταση  της κοινωνίας που ζούμε και πιο συγκεκριμένα  την υποκρισία και τη δήθεν γνώση γύρω από το ένα φλέγων κοινωνικό ταμπού, τον φεμινισμό.

Αρχίζοντας λοιπόν ας τονιστεί το γεγονός ότι βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα όπου η τεχνολογία ολοένα  εξελίσσεται και μαζί της η πληροφόρηση και το βιοτικό επίπεδο της κοινωνίας.Γεγονός που παρα την οικονομική και κοινωνική κρίση έρχεται κόντρα στους καιρούς και η πρόσβαση στη γνώση και την πληροφόρηση ξεπερνάει κατά πολυ τη δυνατότητα για αντίστοιχες ενέργειες στο παρελθόν.

Παρόλα αυτά καθημερινά συναντώ άπειρες κοπέλες οι οποίες έχουν ανάγκη από έναν-κάποιο  σύντροφο,από τον οποίον αναζητούν το «τέλειο» σώμα,  το στυλ και το μακιάζ μόνο και μόνο για να  εντυπωσιάσουν, σε συνδυασμό με τα σαρκώδη χείλη και το φουσκωτό στήθος όπου δημιουργούν ένα »πλαστικό» και ψεύτικο μοντέλο θυληκότητας.

Κοπέλες που ανέχονται να τις λένε χαζές, χοντρές και σε πιο τραβηγμένες περιπτώσεις να πέφτουν θύματα σωματικής βίας, με τις περισσότερες φορές να το ανέχονται κιόλας παρόλο που ο Θεός τους τα έδωσε ΌΛΑ. Κοπέλες που αφήνουν τους άλλους να γιατρεύουν τα κόμπλεξ και τις ανασφάλειες τους πάνω σε αυτές. Κοπέλες που όταν ακούνε τη λέξη φεμινισμός, γουρλώνουν τα μάτια και αντιδρούν αρνητικά, γιατί θεωρούν πως ο τελευταίος συνεπάγεται αυτομάτως την υποβάθμιση των ανδρών, αλλά και το «free the nipples».

Χαρακτηρίζουν το φεμινισμό ως απόλυτη και αρνητικού περιεχομένου έννοια ενώ οι περισσότερες δεν ξέρουν καν την πραγματική του υπόσταση. Ενώ παράλληλα με αυτές συμβαδίζουν βέβαια και πολλοί άνδρες.
Άνδρες που δεν είναι σε θέση να κατανοήσουν και να αποδεχτούν τη καθαρή σημασία του φεμινισμού.

Άνδρες που δεν προσπαθούν για τη διασφάλιση των δικαιωμάτων της μητέρας, αδελφής και φίλης τους. Άνδρες οπισθοδρομικοί, που δυσκολεύονται να συνειδητοποιήσουν πως η ισότητα των δυο φύλων είναι από τα πιο βασικά χαρακτηριστικά για τη βελτίωση και την πρόοδο της κοινωνίας και κατ’επέκταση της    ανθρωπότητας.

Φεμινισμός εστί δύναμη χαρακτήρα και ανοιχτό μυαλό. Είναι αναγκαίο να υποστηρίζεται και από τα δυο φύλα, γιατί ο άνδρας και η γυναίκα στο τελικό σύνολο βγαίνουν ίσοι.
Ο κύριος σκοπός του είναι η προώθηση της ιδέας πως το να είσαι γυναίκα είναι δώρο. Ως γυναίκα μπορείς να είσαι το ίδιο ανεξάρτητη, ικανή και προοδευτική όπως οι άνδρες. Και ακριβώς επειδή επικρατεί ακόμα η άγνοια, ακριβώς για αυτό πρέπει να συνεχιστεί να διαδίδεται η ιδέα του φεμινισμού ειδικότερα στους νέους ανθρώπους που είναι το μέλλον προσωποποιημένο.

Το χρονικό των Capital Controls

Του Σπύρου Καρανικόλα

Η οικονομική αυτή ορολογία φαίνεται να είναι γνωστή πλέον σε κάθε Έλληνα απο τον Ιούνιο του 2015 και ύστερα.Πρόκειται για μια φράση η οποία στο άκουσμα της προκαλεί «τρόμο» και αυτό καθώς η πλειοψηφία των πολιτών, ενδεχομένως , να μην γνωρίζει την ακριβή του ερμηνεία.Με τον όρο αυτό λοιπόν αναφερόμαστε στην προσωρινή (ή μη) επιβολή περιοριστικών μέτρων στην κεφαλαιακή κίνηση του τραπεζικού συστήματος.Έμμεσος σκοπός του, η εξασφάλιση ποσότητας ρευστού στις τράπεζες.

Η ελληνική κυβέρνηση τον Ιούνιο του 2015 κατόπιν ανακοίνωσης δημοψηφίσματος , έθεσε σε εφαρμογή τα capital controls , έπειτα υποχρεωτική εντολή του προέδρου της Ε.Κ.Τ Mάριο Ντράγκι.Αυτό συνέβη καθώς , ο ελληνικός λαός κυριευμένος από πανικό έσπευσε σε κάθε ΑΤΜ της χώρας προκειμένου να <<σώσει>> τα χρήματά του , φοβούμενος πως η κυβέρνηση θα αδυνατούσε να ανταπεξέλθει στις δύσκολες αυτές καταστάσεις θέτοντας έτσι σε σοβαρό κίνδυνο το τραπεζικό σύστημα.Oι αναλήψεις υπερέβαιναν  κατά πολύ το επιτρεπόμενο όριο και γεννήθηκε ο φόβος πως θα επικρατούσε ενας τραπεζικός πανικός (bank run) διότι υπήρχε η πεποίθηση πως οι ελληνικές τράπεζες ήταν αναξιόχρεες · μια τέτοια διαδικασία μπορεί να αποσταθεροποιήσει την τράπεζα σε σημείο πτώχευσης!!

Πράγματι σε μια και μόνο νύχτα οι συνέπειες ήταν ορατές · το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 7,5% για το 2015-2016 , oι άνεργοι αυξήθηκαν κατά περίπου 300.000 και είχαμε μια 23% αύξηση του χρέους ως ποσοστο του ΑΕΠ.Με τα capital controls το ανώτατο όριο ανάληψης διαμορφώθηκε στα 60 μόλις ευρώ ημερησίως και επιπλέον το τραπεζικό σύστημα αδρανεί για κάποιες μέρες προκειμένου  να προετοιμαστεί. Έκτοτε , το σύστημα «παρέλυσε» και οι συνέπειες είχαν αντίκτυπο στην καθημερινότητα.Ενδεικτικά χρίζουν αναφοράς τα πιο σημαντικά και αντιληπτά: Οι ηλεκτρόνικες μεταφορές χρημάτων επιτρέπονται με την προϋπόθεση οτι τα κεφάλαια μένουν εντός της χώρας , υπάρχει πιθανότητα απαγόρευσης ανοίγματος νέων τραπεζικών λογαριασμών και δεν είναι δυνατή η αγορά εισητηρίων (ακτοπλοϊκά-αεροπορικά) απο ταξιδιωτικά γραφεία.Οι συνέπειες τότε ήταν καταστροφικές καθώς πλήγωσαν τον τουρισμό της χώρας άμμεσα ; μια απο τις κυριότερες πηγές εσόδων και επιπρόσθετα είχαν ορατές συνέπειες στο βιοτικό επίπεδο την Ελλήνων.

Την περίοδο αυτή διαδίδεται συχνά ότι χαλαρώνουν τα capital controls , ωστόσο η άρση μερικών περιορισμών αφορά τον επιχειρηματικό κόσμο και όχι τον κάθε πολίτη.Στην πραγματικότητα (9 περίπου μήνες μετά την θέσπισή τους) τα capital controls φαίνεται να είναι ακόμα σε ισχύ και αυτό καθως το ανώτατο όριο αναλήψεων φτάνει μηνιαίως τα 1700-1800 ευρώ (θεώρητικα υπερκαλύπτει τον μέσο μηνιαίο μισθό) , δεν μπορεί κάποιος να ανοίξει λογαριασμό καταθέσεων και τέλος οι διαδικτυακές αγορές απαγορεύονται αν οι πληρωμές γίνονται σε λογαριασμούς του εξωτερικού.Οι πιστωτικές,χρεωστικές και προπληρωμένες κάρτες επιτρέπονται και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αγορές εντός Ελλάδος μέχρι φυσικά το προβλεπόμενο αντίστοιχο όριο κάθε τράπεζας.Παρόλα αυτά , η ελληνική οικονομία αν και ασθενής άντεξε στην δύσκολη πρώτη περίοδο εφαρμογής τους και εκτιμάται ότι θα απαλλαχτούμε (περίπου) στα μέσα του 2016.

Διπλωμάτης σήμερα με τις αγορές ο Ντράγκι

Διπλωματική μπορεί να θεωρηθεί η σημερινή κίνηση του Μάριο Ντράγκι να ρίξει τα 3 βασικότερα επιτόκια της ΕΚΤ καθώς έτσι έκανε το χατίρι των τραπεζών και των τραπεζών οι οποίες θέλανε μια τέτοια έκβαση από τη σημερινή ανακοίνωση για να μπορούν να διαχειρίζονται »ΦΘΗΝΟΤΕΡΟ» χρήμα στις αγορές ομολόγων και στα δάνεια.

Επιπρόσθετα ανακοινώθηκε και σημαντική αύξηση στις αγορές ομολόγων από την ΕΚΤ στα 80 δις από τα 60 δις που ήταν πρίν.
Ενώ αμέσως μετά την ανακοίνωση αυτή πραγματοποιήθηκε μια σημαντική πτώση της ισοτιμίας Ευρώ-Δολαρίου στο 1% στο 1,09. Επιπρόσθετα αυξητικά κινήθηκαν οι δείκτες του χρηματιστηρίου σε Παρίσι και Φρανκφούρτης ξεπερνώντας το 2%

Βασικός στόχος της σημερινής απόφασης, πέραν του διπλωματικού της υπόθεσης για να μην δημιουργήσει μια τέτοια περίοδο η ΕΚΤ έχθρα με τις αγορές, είναι να μπορέσει να αυξήσει τον πληθωρισμό στην Ευρωζώνη στο 2 % διότι κυμαίνεται σε αρκετά χαμηλά επίπεδα αυτήν την περίοδο ,με τους οικονομολόγους της να εκτιμούν ότι θα διαμορφωθεί φέτος στο 0,1%, θα ενισχυθεί στο 1,3% το 2017 και θα φθάσει στο 1,6% το 2018,οπότε από ότι καταλαβαίνετε θα αργήσει αρκετά ο πληθωρισμός να φθάσει τα επίπεδα που θέλει ο Ντράγκι.

Πιο συγκεκριμένα οι σημερινές αποφάσεις:

-Το βασικό επιτόκιο αναχρηματοδότησης των εμπορικών τραπεζών, που επηρεάζει καθοριστικά τα κόστη δανεισμού στην ευρωζώνη, μειώθηκε από το 0,05% στο… απόλυτο μηδέν, κίνηση που δεν είχε προεξοφληθεί από τις αγορές.

-Το επιτόκιο αποδοχής καταθέσεων από τις εμπορικές τράπεζες, όπως ήταν αναμενόμενο, μειώθηκε περαιτέρω, από -0,3% σε 0,4%. Αυτό σημαίνει ότι οι τράπεζες θα επιβαρύνονται ακόμη περισσότερο εάν αφήνουν τη ρευστότητά τους να λιμνάζει στην ΕΚΤ.

-Το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, δηλαδή οι αγορές ομολόγων από την κεντρική τράπεζα, ενισχύεται σημαντικά, καθώς το ανώτατο όριο μηνιαίων αγορών τίτλων αποφασίσθηκε να αυξηθεί από 60 σε 80 δισ. ευρώ. Οι αναλυτές περίμεναν μια αύξηση τουλάχιστον κατά 10 δισ. ευρώ

Στον κουβά με τον Γιάννη: Στοιχηματικές προβλέψεις Europa League

Του Γιάννη Βαμβακινού

Βραδιά Europa League σήμερα Πέμπτη (και ως γνωστόν Europa+Γιάννης = Ταμείο) με τα ντέρμπι

Μπορούσια Ντόρτμουντ – Τότεναμ, Λίβερπουλ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και  Βιγιαρεάλ – Μπάγερν Λεβερκούζεν να ξεχωρίζουν.

 

Ντόρτμουντ – Τότεναμ (κωδ. 2112)
Σετ αποδόσεων: 1.45 – 3.90 – 5.50

Πρόωρος τελικός στο Βεστφάλεν σήμερα με δύο εκ των φαβορί της διοργάνωσης να αναμετρόνται. Αδικούν την φετινή τότεναμ οι αποδόσεις ωστόσο σίγουρα εντός έδρας αποτελεί σίγουρο φαβορί η Μπορούσια. Μας τραβάει το Χ αλλά θα προτιμήσουμε το G/G (1,65).

 

Βασιλεία – Σεβίλλη (κωδ. 2113)

Σετ αποδόσεων: 2.95 – 3.25 – 2.05

Δεν πείθει με τις εμφανίσεις της τα τελευταία παιχνίδια η Σεβίλλη ενώ και η Βασιλεία «μεγαλώνει» ευρωπαϊκά τα τελευταία χρόνια. Δεν θα ρισκάρει η Σεβίλλη και γι’αυτό θα επιλέξουμε το U (1.80)

 

Φενερμπαχτσέ – Μπράγκα (κωδ. 2114)

Σετ αποδόσεων: 1.65 – 3.40 – 4.3
Μεγάλο φαβορί η Φενερ στην έδρα της με την Μπράγκα πάντως να επιδεικνύει καλή αμυντική συμπεριφορά εκτός έδρας. 1&U (3.20)

 

Σαχτάρ Ντόνετσκ – Άντερλεχτ (κωδ. 2115)

Σετ αποδόσεων 1.52 – 3.65 – 5.00

Δυνατή έδρα  η Σαχτάρ και σε συνδυασμό με την καλή της άμυνα δεν δίνουμε και μεγάλες πιθανότητες στην Άντερλεχτ. Θα αρκεστούμε στον Άσσο (1,52)

 

Αθλέτικ Μπιλμπάο – Βαλένθια (κωδ. 2117)

Σετ αποδόσεων: 1.65 – 3.65 – 4.5

Με σκαμπανεβάσματα οι νυχτερίδες με τον Γκάρι Νέβιλ στον πάγκο τους σε αντίθεση με την Αθλέτικ του Ερνέστο Βαλβέρδε που είναι σταθερή στη μεγαλύτερη περίοδο της σεζόν. Θα προτιμήσουμε και εδώ τον Άσσο στο 1.65.

 

Βιγιαρεάλ – Μπάγερν Λεβερκούζεν  (κωδ. 2118)
Σετ αποδόσεων: 2.00 – 3.05 – 3.30

Σε κακή κατάσταση και οι δύο ομάδες, δεν πιστευουμε ότι θα μπουν πολλά γκολ, θα τιμήσουμε το U (1.55). Για τους πιο τολμηρούς θα προτείνουμε το 1/Χ (15.00)

 

Λίβερπουλ – Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (κωδ. 2119)

Σετ αποδόσεων: 2.00 – 3.00 – 3.35

Δεν είναι να μπλέκεις με καμία από τις δύο αγγλικές ομάδες αυτή την περίοδο. Νo Bet

 

Σπάρτα Πράγας – Λάτσιο (κωδ. 2120)

Σετ αποδόσεων:  2.40 – 3.00 -2.60

Δυνατή έδρα η Σπάρτα Πράγας, συνεπής στις αμυντικές της υποχρεώσεις (όπως όλες οι ιταλικές ομάδες αυτού του επιπέδου), θα αρκεστούμε στο ΔΕ 1Χ (1.33)

 

Ευχαριστούμε τους »συνέταιρους» για την βοήθεια τους και σας ευχόμαστε καλή επιτυχία σε ότι και να παίξετε και καλά ταμεία.

Τσέκαραν εισητήρια τα φαβορί:Όλο το διήμερο του Champions League εδω

Του Γιάννη Βαμβακινού

Τα φαβορί κλείδωσαν τα εισιτήρια για τα ημιτελικά στους 8 του Τσαμπιονς Λιγκ στους αγώνες αυτής της εβδομάδας. Πιο συγκεκριμένα Βόλφσμπουργκ, Ρεαλ Μαδρίτης, Μπενφίκα και Παρί Σεν Ζερμεν ξεπέρασαν τα εμπόδια των Γάνδη, Ρόμα, Ζενίτ και Τσέλσι αντίστοιχα.

Ρεάλ Μαδρίτης- Ρόμα 2-0 (0-2)
Είναι κανόνας του ποδοσφαίρου που επιβεβαιώθηκε και την Τρίτη το βράδυ. Αν δεν βάλεις γκολ… θα το φας!! Η Ρόμα ήταν καλύτερη στην μεγαλύτερη διάρκεια του παιχνιδιού, όμως η Ρεάλ είχε την ουσία.

Μας άρεσε: Η πολύ καλή εμφάνιση της Ρόμα μέσα στο Σαντιάγκο Μπερναμπέου που δεν φοβήθηκε την αντίπαλο της και αν είχε σταθεί πιο τυχερή σε κάποιες φάσεις του, μοιραίου όπως εξελίχθηκε το ματς, Σαλάχ θα μιλούσαμε για ένα εντελώς διαφορετικό ματς. Η κορυφαία στιγμή της βραδιάς ήταν το standing ovation από τους οπαδούς της Ρεάλ στον capitano της Ρόμα, Φραντζέσκο Τότι, ο οποίος στο τέλος της σεζόν θα κρεμάσει τα παπούτσια του, έχοντας φορέσει μόνο την φανέλα της Ρόμα από το 1992.

Δεν μας άρεσε: Η εμφάνιση της Ρεάλ Μαδρίτης, η οποία είχε σε πολύ καλή μέρα τον τερματοφύλακα της Κέιλορ Ναβας (720 λεπτά χωρίς να δεχθει γκολ στο Τσαμπιονς Λιγκ) αλλά πέρα από αυτό.. λίγα πράγματα. Ακόμα μια μέτρια εμφάνιση από τον Κριστιάνο Ρονάλντο, παρά το γκολ που πέτυχε, ο οποίος σιγουρα δεν διανύει την καλύτερη σεζόν της καριέρας του.

Βόλφσμπουργκ – Γάνδη 1-0 (2-3)
Ματς χωρίς ιδιαίτερες συγκινήσεις με την Γάνδη να φαίνεται να μην μπορεί να διεκδικήσει την πρόκριση και την Βολφσμπουργκ να είχε επαναπαυτεί στο αποτέλεσμα του πρώτου αγώνα

Μας άρεσε: η πολύ ωραία ενέργεια του Ντράξλερ στο γκολ που πέτυχαν οι γηπεδούχοι, ένας παίχτης ο οποίος αρνήθηκε το καλοκαίρι πρόταση της Γιουβέντους και έχει ανεβάσει επίπεδο τους Λύκους.

 

Δεν μας άρεσε: Ο τρόπος με τον οποίο προσέγγισε το παιχνίδι η Γάνδη. Ήθελε 2 γκολ για να προκριθεί και παρόλα αυτά δεν ρίσκαρε καθόλου. Πρέπει να αναγνωρίσουμε όμως την υπέρβαση που έκανε η ομάδα της Γάνδης φτάνοντας στους 16.

 

Ζενιτ – Μπενφικα 1-2 (1-0)

Και πάνω που λέγαμε ότι θα πάμε για παράταση μετά το γκολ του Χουλκ έρχεται στο 85 ο Γκαϊταν και το πάρτι τελείωσε, ενώ η χαριστική βολή ήρθε στο 95 από τον Ταλίσκα.

Μας άρεσε: Η όρεξη που έδειξαν και οι δύο ομάδες στο δεύτερο ημίχρονο να κυνηγήσουν το παιχνίδι, κυρίως η Μπενφίκα, καθώς και η παρουσία δύο Ελλήνων στον αγωνιστικό χώρο. Ο ένας ήταν ο Κώστας Μητρογλου που διανύει την πιο παραγωγική σεζόν της καριέρας του με 18 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις και ο δεύτερος ο Ανδρέας Σάμαρης ο οποίος αγωνίστηκε ως κεντρικός αμυντικός, λόγω των πολλών τραυματισμών που είχαν οι «Αετοί»

Δεν μας άρεσε: Η εικόνα της Ζενιτ στο πρώτο μέρος που με εξαίρεση το σουτ του Τζιούμπα στο 7΄δεν απείλησε. Ούτε η Μπενφίκα ήταν καλή αλλά δεν είχε και λόγο να ρισκάρει καθώς έδειχνε να ελέγχει τον ρυθμό του αγώνα στα πρωτα 45 λεπτά.

Τσέλσι – Παρί Σεν Ζερμεν 1-2 (2-1)

Πολύ ωραίο ματς και από τις δύο ομάδες που έδωσαν τα πάντα στο γήπεδο. Ο Ραμπιό μετά από μπαλιά διαβήτη του Ιμπραιμοβιτς άνοιξε το σκορ στο 26 για να ισοφαρίσει 11 λεπτά αργότερα ο, φορμαρισμένος το τελευταίο διάστημα, Ντιέγκο Κόστα. Το τελικό 1-2 διαμόρφωσε ο Ζλάταν στο 67

Μας άρεσε: Η εμφάνιση της Τσέλσι ή οποία παρά την καταστροφική σεζόν που διανύει, στάθηκε μια χαρά στον αγωνιστικό χώρο και έχασε τον αγώνα από την Παρι στα σημεία. Στα θετικά επισης και η παρουσία του Ζλάταν Ιμπραίμοβιτς (1 γκολ 1 ασσιστ) ο οποίος είναι σαν το παλιό κρασί.

Δεν μας άρεσε: Η «απουσία» του Αζαρ σε ακόμα ένα παιχνίδι της Τσέλσι. Ο Βέλγος σουπερ σταρ δεν θυμίζει σε τίποτα τον παίχτη που έβγαζε μάτια την περσινή σεζόν και οδηγησε τους μπλε στον τίτλο. Αντικαταστάθηκε δικαίως στο 77 λεπτό.

Έφυγε το παλιό για να έρθει το πιο παλιό

Πολλές οι ελπίδες έναν χρόνο πριν και λίγες οι πράξεις οι οποίες όμως δυστυχώς έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι τώρα.

Μια χώρα πεπεισμένη η οποία θα αλλάξει και θα πάει προς πιο φωτεινά μονοπάτια από άποψη οικονομίας και κοινωνίας. Μια χώρα η οποία για ακόμα μια φορά πείστηκε πως θα μπορέσει με την ψήφο της να διώξει το παλιό και να φέρει το καινούργιο.Ή τουλάχιστον έτσι έμαθε να ακούει πως θα γίνει.

Όμως φτάσαμε με τα πολλά στο σήμερα,το οποίο σήμερα βρίσκει την Ελλάδα ίσως σε μια από τις χειρότερες στροφές της σύγχρονης ιστορίας της.Η ανάπτυξη που υποσχόταν η κυβέρνηση πως θα μοιράζει έχει γίνει φτώχεια,συσσίτια, φόροι και μειώσεις εισοδημάτων.Όχι πώς αυτά δεν υπήρχαν και με τις προηγούμενες κυβερνήσεις,απλώς η σημερινή υποσχόταν με περίσσια άνεση όλα τα παραπάνω χωρίς πλήρως να έχει υπολογίσει,έως και καθόλου,την καταστροφή όλης της μεταπολιτευτικής περιόδου μέχρι πέρσι.

Οι χώρες κλείνουν τα σύνορα τους με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μένει σιγά σιγά μόνη της στο να αντιμετωπίζει το προσφυγικό και όλο αυτό το μεταναστευτικό κύμα.Είναι βαθιά η κρίση ανθρωπισμού ολόκληρης της Ευρώπης και μοιάζει αδίστακτη μπροστά σε όσους μένουν άνθρωποι σε τέτοιους καιρούς.Ο ελληνικός λαός μοιάζει ήρωας για νόμπελ σχετικά με την εθελοντική δραστηριότητα που έχει αναπτύξει,αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει κυβέρνηση να τον υποστηρίξει αυτόν τον λαό.Όχι μόνο στο προσφυγικό,αλλά και γενικότερα στην κοινωνική και οικονομική κρίση που περνά.

Σαρκοφάγα πολιτικά όντα πλέον υπάρχουν και κυβερνούν έναν λαό ο οποίος προσπαθεί πλέον μόνος του  να σώσει τη ζωή και το μέλλον του όπως μπορεί,καθώς επίσης και τον συνάνθρωπό του όποτε και όπως μπορεί.

Οι γάτες έχουν αντικαταστήσει πλέον τον ουσιαστικό πολιτικό λόγο και η ανούσια πολιτική τοποθέτηση του οποιουδήποτε έχει φτάσει σε ένα σχεδόν μόνιμο επίπεδο, με το χειρότερο να είναι πως δεν υπάρχει και ουσιαστική άσκηση αντιπολίτευσης.Ο ισχυρισμός αυτός δεν βασίζεται σε λόγια του αέρα, αλλά σε ένα γεγονός το οποίο χαρακτηρίζει ίσως το πόσο νοσεί η ελληνική πολιτική σκηνή.

Ας γυρίσουμε λοιπόν το χρόνο πίσω με το ημερολόγιο να δείχνει μήνα Άυγουστο.Τούτο το μήνα ήταν λοιπόν που σύσσωμα τα κόμματα σχεδόν, ψήφισαν όλα αυτά τα οποία τώρα κατακρίνουν και κατηγορούν τον ΣΥΡΙΖΑ πως θέλει να περάσει στο ασφαλιστικό.Τα ξέραν όλοι και τα ψήφιζαν τα νομοσχέδια και τα κατά τόπους άρθρα από τότε τα οποία σε γενικές γρααμμές έρχονταν από το τρίτο Μνημόνιο. Τώρα όμως κάνουν σαν να μην γνώριζαν τίποτα.

Λυπάμαι ειλικρινά για την όλη καρεκλοφαγική ροπή όλου του πολιτικού κόσμου. Καλή σας συνέχεια.