Της Σμαράγδας Αντωνοπούλου
Οι άνθρωποι πια φοβούνται να αφεθούν,φοβούνται να ζήσουν στιγμές,να αγαπήσουν,να πονέσουν.Αρκούνται στην επικοινωνία μέσω μιας απροσωπης σελίδας κοινωνικής δικτύωσης και σε μερικά περιστασιακά ανώφελα βράδια προκειμένου να ικανοποιήσουν τις βιολογικές τους ορμές.
Πολλοί από αυτούς επικαλούνται την έλλειψη χρόνου ως αιτία.Κι όμως πάντα μπορείς να βρεις λίγο χρόνο για να επικοινωνήσεις ουσιαστικά με τον άλλον,να μοιραστείτε στιγμές και να έρθετε κοντά,αρκεί να το θέλεις πραγματικά και να δώσεις χώρο σε κάποιον να σε πλησιάσει.
Άλλοι φοβούνται ότι μόνο θα πληγωθουν οπότε προτιμούν τις εφήμερες σεξουαλικές σχέσεις που τελειώνουν χωρίς υποτίθεται πληγωμένα συναισθήματα.
Ναι ίσως αυτή η επιλογή είναι πιο βολική.Όμως αυτή η επιλογή θα σου στερήσει έναν άνθρωπο που πραγματικά θα σε θέλει στη ζωή του.Θα σου στερήσει τη δημιουργία μιας ουσιαστικής σχέσης με έναν άλλον άνθρωπο που θα ειναι εκεί όταν τον χρειάζεσαι.
Μπορεί τα συναισθηματικά σου κενά να τα γεμίζει προς το παρόν η οικογένεια σου και οι φίλοι σου όμως κάποια στιγμή ειναι μαθηματικά βέβαιο πως θα νιώσεις οτι αυτό δε σου αρκεί.
Αφέσου,νιώσε,αγάπησε!Ίσως πονέσεις όμως όλα αυτα που θα πάρεις θα ναι περισσότερα και ασύγκριτα με αυτό που ζεις τώρα!
Ατσαλάκωτη Έκφραση 