Ένα εξαιρετικό άρθρο το οποίο εξηγεί γιατί πια η ΜANCHESTER UNITED θα πρέπει να θεωρείται ως μέσο ξεπλύματος χρημάτων.
Η περίπτωση της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ είναι χαρακτηριστική.
Η Γιουνάιτεντ που ήταν εισηγμένη στο χρηματιστήριο του Λονδίνου, αποχώρησε το 2005 και εισήχθηκε στην Wall Street, από τους αμερικανούς ιδιοκτήτες της, τους Γκλέιζερς, με έναν κάπως μπερδεμένο αλλά «νόμιμο» τρόπο. Οι Γκλέιζερ έχουν διαφορετική αντίληψη για την οικονομία του καπιταλισμού. Από την «μετρημένη» αγγλική αντίληψη επιλέγουν την αμερικανική αντίληψη της οικονομικής λεηλασίας.
Στόχος τους είναι να κρατήσουν στον έλεγχό τους μία εταιρεία όσο τους εξυπηρετεί (είτε για φορολογικούς λόγους, είτε γιατί παράγει κέρδη που καρπώνονται οι ίδιοι, είτε για άλλους λόγους που βαφτίζονται και «λογιστική πρακτική» που μπορεί να είναι από φοροδιαφυγή μέχρι ξέπλυμα μαύρου χρήματος)και όταν πάψει να το κάνει, να την πουλήσουν σε τιμή μεγαλύτερη από εκείνη που την αγόρασαν.
Κάτι σαν τον «Γκέκο – Μάικλ Ντάγκλας» στην ταινία Wall Street του Όλιβερ Στόουν ή τον Ντάνι ντε Βίτο στην ταινία «με τα λεφτά των άλλων», που υποδύονταν χρηματιστές, οι οποίοι ανάμεσα στα άλλα, αγόραζαν εταιρείες, τις έσπαγαν σε κομμάτια και τις πουλούσαν ή τις διέλυαν, με μεγάλο κέρδος.
Οι Γκλέιζερ απόκτησαν τον έλεγχο της Γιουνάιτεντ το 2005 μέσω μιάς εταιρείας που ελέγχουν, της Red Football LLC, με έδρα την αμερικανική πολιτεία του Ντελαγουέαρ που θεωρείται ένας φορολογικός παράδεισος στις ΗΠΑ. Οι μετοχές της ομαδας που διαπραγματεύονται στο αμερικανικό χρηματιστήριο δεν ανήκουν στην Red Football LLC.
Ανήκουν σε μία εταιρεία που λέγεται Manchester United FC με έδρα τα νησιά Καυμάν και η οποία έχει στην διάθεσή της, το 10% των μετοχών της μητρικής Μαντσεστερ Γιουνάιτεντ. Αυτή η Μάντσεστερ των νησιών Καυμάν, γνωστού παράδεισου off shore εταιρειών, ελέγχεται από ένα πλέγμα off shore που πίσω τους βρίσκεται η Red Football LLC, μέσω της οποίας οι Γκλειζερ αγόρασαν το 2005 την Γιουνάιτεντ.
Οσο και να προσπαθείς να βρεις την άκρη, είναι απίθανο ακόμη και για τους ειδικούς. Και αν οι δυσκολίες που αφορούν το ιδιοκτησιακό είναι φανερές, φανταστείτε τι γίνεται με την χρηματοδότηση, την ροη κεφαλαίων, από και προς την ομάδα.
Για να ολοκληρωθεί η εξαγορά της Γιουνάιτεντ το 2005, η εταιρεία Red Football πήρε ένα δάνειο 525 εκατομμυρίων στερλινών, το οποίο φορτώθηκε στην ομάδα, στην επιχείρηση Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ δηλαδή, που εξαγοράστηκε. Σήμερα, δέκα χρόνια μετά την εξαγορά, η Γιουνάιτεντ οφείλει ακόμη 411 εκατομμύρια στερλίνες, ενώ όλο αυτό το χρονικό διάστημα, η ομάδα έχει πληρώσει σε δόσεις και προμήθειες στις τράπεζες, 700 εκατ. στερλίνες, περίπου. Α, το ωραιότερο.
Ο τύπος που χειρίστηκε από την τράπεζα J.P Morgan το δάνειο που πήρε η Red Football για να αγοράσει την Γιουνάιτεντ, σήμερα είναι διευθυντής της ομάδας. Ο Εντ Γούντγουορντ, αντιπρόεδρος του συλλόγου από τον Μάρτιο του 2012, είχε θητεία στον τραπεζικό χώρο και πριν προσληφθεί στην Γιουνάιτεντ το 2005 ήταν υπεύθυνος του τομέα εξαγορών και συγχωνεύσεων της J.P.Morgan ενώ ήταν εκείνος που επεξεργάστηκε το σχέδιο εισαγωγής της Γιουνάιτεντ στο χρηματιστήριο της ΝΥ. Σε αυτό το επίπεδο του παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, η γνώση του μηχανισμού της λειτουργίας της χρηματοπιστωτικής αγοράς επιτρέπει την χειραγώγησή της και την δημιουργια κερδών. Οταν ξέρεις να γεμίσεις αέρα μια φούσκα, μπορείς να τον πουλήσεις με τιμή της ουγκιάς χρυσού.
Ενα παράδειγμα.
Στις αρχές του 2014 η Γιουνάιτεντ θα έπρεπε να αποφασίσει αν θα ανανέωνε την συμφωνία της με την ΝΙΚΕ. Το ζήτημα χειριζόταν ο Γούντγουορντ, ο οποίος τρεις μήνες πριν είχε δηλώσει πως η ομάδα του Μάντσεστερ θα επεδίωκε διπλασιασμό του ποσού της συμφωνίας, που της έδινε τότε, 30 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Γι΄ αυτόν ακριβώς τον λόγο, ο Γούντγουορντ είχε μεταβεί στην Νέα Υόρκη.
Συμπτωματικά, στις αρχές Μαρτίου, στις 11 του μήνα συγκεκριμένα, μετά την δημοσίευση της πληροφορίας ότι επίκειται η συμφωνία της Γιουνάιτεντ με την ΝΙΚΕ, μία αμερικανική επενδυτική εταιρεία στην Νέα Υόρκη, η Baron Capital που ανήκει σε μια off shore, αγόρασε 9,5 εκατ. μετοχές δηλαδή το 24% των μετοχών της Γιουνάιτεντ που κυκλοφορούσαν στο αμερικανικό χρηματιστήριο αντί του ποσού των 151 εκατ.δολαρίων.
Στην ανακοίνωσή που δημοσιοποίησε η επενδυτική εταιρεία, μετά την αγορά, δικαιολόγησε την κίνησή της, με το σκεπτικό ότι επίκειται η συμφωνία με την ΝΙΚΕ που θα ανεβάσει την αξία της ομάδας. Μετά την αγορά των μετοχών από την Baron, σημειώθηκε άνοδος της τιμής της μετοχής. Λίγες μέρες αργότερα, ένα μεγάλο μέρος των μετοχών της Baron πουλήθηκε με κέρδος και ενάμισι μήνα μετά, ανακοινώθηκε η συμφωνία της Γιουνάιτεντ με την adidas που της αποφέρει 70 εκατομμύρια το χρόνο.
Ο έλεγχος των οικονομικών της ομάδας από ένα πλέγμα κανόνων όπως αυτός του ffp της ΟΥΕΦΑ είναι αδύνατος. Εδώ, δύο χρόνια πριν, η ομάδα Alpha των financial Times που εξετάζει την οικονομική εικόνα των μεγάλων επιχειρήσεων, με τα δαιδαλώδη οικονομικά της Γιουνάιτεντ, σήκωσε ψηλά τα χέρια, πράγμα λογικό μπροστά σε αυτόν τον οικονομικό λαβύρινθο με τις σκοτεινές διαδρομές.
Η Γιουνάιτεντ, από την εποχή της εξαγοράς της από τους Γκλέιζερ, βρίσκεται συνεχώς σε μία από τις 4 πρώτες θέσεις του καταλόγου της Deloitte με τις 20 ομάδες με τα μεγαλύτερα έσοδα και σύμφωνα με την αξιολόγηση του περιοδικού Forbes, η αξία της αποτιμάται στα 2,1 δις εκατ.δολάρια.
Την περασμένη εβδομάδα, η εφημερίδα Guardian αποκάλυψε πως το ΔΣ της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, στο οποίο μετέχουν οι Γκλειζερς και τα 6 παιδιά τους, αποφάσισε να πληρώνει ετησίως στα παιδιά των Γκλειζερς 23,9 εκατομμύρια δολάρια, ως μερίσματα του 80% των μετοχών της θυγατρικής της ομάδας, που είναι εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης και την οποία, φυσικά, ελέγχουν οι Γκλειζερς.
Πάντως, εκείνη την περσινή ιστορία με την Baron, την ψάχνει ο αμερικάνικος ΣΔΟΕ, o IRS που σε συνεργασία με το FBI από το 2009 έψαχνε τις σκοτεινές διαδρομές του μαύρου χρήματος του Μπλατερ και της ΦΙΦΑ.
Από την επιχειρηματική συμπεριφορά των Γκλειζερ μαθαίνουμε δύο βασικά πράγματα. Πώς μιά υγιής επιχείρηση –με τους περιορισμούς που θέτει ο όρος στο σημερινό οικονομικό περιβάλλον- μπορεί να παράγει κέρδη φούσκας και να συντηρεί ένα παρασιτικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και πώς ο ιδιοκτήτης αυτής της επιχείρησης δεν χρειάζεται να ανησυχεί για το ενδεχόμενο της χρεωκοπίας. Θα χρεοκοπήσει η εταιρεία αλλά δεν θα χρωστά ο ιδιοκτήτης. Λέγεται πως ένας τόσο μεγάλος σύλλογος, όσο η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, δεν είναι δυνατόν να χρεοκοπήσει.
Παραμύθια. Είναι και παραείναι.
Στην οικονομία του σήμερα, μέχρι και τεράστιες τράπεζες τινάζουν τα πέταλα. Η Γιουνάιτεντ, όπως και η συμπολίτισσά της, η Σίτυ, δεν θα πτωχεύσουν όσο εξυπηρετούν τα συμφέροντα των ιδιοκτητών τους, δηλαδή όσο προσφέρουν φοροαπαλλαγές, χρηματοδότηση και κάλυψη για την προέλευση των κεφαλαίων που διακινούνται, μέσω αυτών.
Και όταν συμβεί το «κακό» την πληρώνουν οι ομάδες, όχι οι ιδιοκτήτες.
Ατσαλάκωτη Έκφραση 