Στερνή μου παιδεία, μόνη παλεύεις

Δύο μέτρα και δύο σταθμά παρατηρούμε σε αυτήν την κυβέρνηση. Και έρχεται σε τέτοια σημεία το δίλημμα η και ακόμα το τρίλημμα του είτε πολύ καλά ξέρουν να μας δουλεύουν,είτε κάποιος άλλος ακόμα και τώρα κυβερνά ετούτο τον τόπο, είτε ότι πραγματικά έχουμε πέσει σε περίπτωση ανικανότητας.
Το ένα λάθος μετά το άλλο και η έννοια του » φάσκω-αντιφάσκω» έχει αποκτήσει λεξιλογικής και ψυχολογικής ανάλυσης νόημα. Ένα ασφαλιστικό που όμοιό του η Ελλάδα δύσκολα να έχει δει και δύσκολα να δει αν τα πράγματα δεν γίνουν χειρότερα.Συντάξεις που βυθίζονται,πιο πολύ από ότι τα τελευταία χρόνια που υποτίθεται τα μέτρα και οι μειώσεις ήταν σκληρές,και προοπτική συνταξιοδότησης στα βαθιά γεράματα και αν.
Επιπλέον,πρόταση για καταβολή 600 ευρώ το χρόνο για κάθε μαθητή στο δημόσιο σχολείο. Και εύλογα εδώ τίθεται το ερώτημα: ποιο σχολείο? Ποια παιδεία ? Ποιο μάθημα? Ποιες εγκαταστάσεις και ποιοι καθηγητές? Μια παιδεία η οποία έχει πληγεί όσα λίγοι τομείς από αυτήν την κρίση,που τα σχολεία κλείνουν το ένα πίσω από το άλλο,που οι εγκαταστάσεις βρίσκονται πολλές φορές σε αποσύνθεση, που οι ελλείψεις σε καθηγητές και γραφική ύλη είναι αμέτρητες. Θέρμανση ακόμα δεν υπάρχει και σε πολλά σχολεία που έχουν γίνει δωρεά κάποια air conditions δεν μπορούν να λειτουργήσουν γιατί δεν τα «σηκώνει» το κύκλωμα ηλεκτροδότησης. Δεν είναι παραμύθια όλα αυτά από το μυαλό,μακάρι να ήταν,όμως είναι η σκληρή πραγματικότητα η οποία όχι μόνο δεν αντιμετωπίζεται,αλλά με τον καιρό χειροτερεύει. Αν υπήρχε η αρμόζουσα στήριξη υποδομών και υπηρεσιών από το κράτος τότε ναι, ίσως και να άξιζαν για παράδειγμα τα 600 ευρώ το χρόνο.Τώρα όμως είναι σαν να κοιτάμε το δέντρο ενώ έχουμε μπροστά μας απέραντα δάση. Ανέκαθεν στην Ελλάδα δεν κοιτούσαμε την ουσία αλλά την επιφάνεια και τώρα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε όλοι την ουσία σαστίζουμε μπροστά στη συνήθεια και γίνονται σπασμωδικές κινήσεις μπαλωμάτων. Ας σταματήσουν οι σχολικές δωρεές μόνο και μόνο για να πάρουν μεγάλα ιδρύματα τα λεφτά τους πίσω τριπλά και τετραπλά. Ας διοριστεί επαρκές προσωπικό για κάθε μάθημα σε κάθε σχολείο,ας υπάρχει η πρέπουσα καθαριότητα και ας έχουν πρώτα θέρμανση τα σχολεία και μετά ας κάτσουν όλοι στο τραπέζι να συζητήσουν μέτρα βελτιστοποίησης της παιδείας.
Υ.Γ: Επιτέλους να περάσει ένας νόμος για αξιολόγηση την καθηγητών σε σχολεία και πανεπιστήμια. Τις περισσότερες φορές οι ίδιοι οι καθηγητές είναι η ρίζα του προβλήματος!

Σχολιάστε